Etimologije riječi vampir, nosferatu i drakula
Postoje kontroverze oko geneze riječi vampir, kao i mnogobrojni sinonimi i termini koji označavaju nemrtva (undead) bića, kakvi su: štrigoi, lampir, upir, nelapsi, vrikolak, sukubus, itd. Najprominentnija je Willsonova teorija, koja navodi četiri etimologije. Prva je vezana za turski jezik, na kome uber znači vještica, a druga vuče porijeklo iz grčkog glagola koji znači piti. Treća teorija kaže da riječ potiče iz srpske riječi “vampir“ (bamпиp, u engleskoj transkripciji su dodata dva slova da bi se dobilo ćirilično p). Ovdje se radi o riječi vampir napisanoj na ćirilici, čime se ne razjašnjava njeno porijeklo iz srpskog jezika. Tako je ova teorija potpuno netačna. Četvrta teorija koju navodi Wilsonova na sličan način tvrdi da je vampir mađarska riječ, no kao ni prethodna, u potpunosti ne razjašnjava njenu etimologiju. Na ilirskom dhamp znači zubi, a pire piti, dok je ruska varijacija riječ upyr. Historijske i lingvističke studije se poklapaju kada je u pitanju upotreba ove riječi u evropskim jezicima, te ukazuju na porijeklo u slavenskom folkloru i vampirsku epidemiju u Srbiji. Neki od prvih arhivirano-evidentiranih slučajeva vampirizma u srednjevjekovnoj Evropi desili su se u okolini Beograda. Pored “srpskog vampirizma“, kod nas su najpoznatije legende o vampiru iz Istre, prema kojoj je Boris Perić objavio roman „Vampir“ iz 2006. godine, te sujeverje o leptirima kao vampirima, tema jugoslovenskog horor filma Leptirica u režiji Đorđa Kadijevića iz 1973. godine, a prema priči Milovana Glišića „Posle devedeset godina“.
Riječ nosferatu ima složenu genezu: potiče od grčke riječi nesophorus, što znači nositelj kuge, ali i rumunjskog naziva za đavola, necuratul, i nesuferit, što znači nepodnošljivo. Riječ dracula potiče iz Rumunije. Naime, Vlad Tepeš III poznat pod nazivom Vlad Nabijač, zbog okrutnog nabijanja na kolac svojih neprijatelja (Otomana) je hrišćanski vladar Rumunije, koji brani svoju otadžbinu od najezde nevjernika sa Istoka. Vlad Nabijač je bio poznat i kao Vlad III Dracula. Ime Dracula znači sin Dracule. Na rumunskom jeziku danas, dracul znači đavo, a ova riječ je izvedena iz latinskog drachoua, što znači zmaj. Balaur je naziv za rumunskog zmaja u narodnim pričama, a ne dracul. Zmajevi su se u hrišćanskom sujevjerju povezivali sa Sotonom, pa odatle i veza između zmaja i davola. Međutim, “sin Dracul” je referenca na oca Vlada III, koji je bio član Reda Zmaja, kršćanskog društva vitezova u stilu krstaša, a za svog zaštitnika imali su Svetog Đorđa, poznatog po svom legendarnom ubistvu zmaja ili aždaje. Ovaj viteški red je bio poznat u Srednjoj Evropi tokom srednjeg vijeka, i to u Rumuniji, Mađarskoj, Hrvatskoj i Bosni. Zbog masakra koje je počinio nad nevjernicima i neprijateljima Vlad Tepeš je poslužio kao inspiracija Bram Stokeru za „Draculu“, ali ni u kom slučaju ova historijska ličnost nije povezana sa legendama o slavenskim vampirima. Grof Vlad Tepeš III, vlaškog viteškog reda Dracul iz Rumunije, stvarna je historijska ličnost, a priča o njemu legenda, koju je u kombinaciji sa pričom o srpskim vampirima (prema pisanjima britanske štampe u to vrijeme), Stoker pretvorio u horor fantaziju sa romantičnim zapletom. Naime, u vrijeme nastanka romana u britanskoj štampi su se pojavili članci u ubijanju vampira u selima kod Beograda. Detaljni opisi rituala kojima se vampir ubija (kolac kroz srce, odsjecanje glave, spaljivanje leša), su vjerovatno potaknuli Stokerovu maštu u kombinaciji sa Tepešovim zločinima nabijanja na kolac, pa je sve smješteno u duboke, neistražene predjele Karpata pod nazivom Transilvanija. Odatle je totalno zarazilo popularnu kulturu i kinematografiju.
